Periode 3
Het begon over het nadenken over een manifest. Dit als eerste aanleiding om je werk te maken.
Geen opdrachten meer dus. Richtlijnen en een stevige kritiek van de docent.
Mijn onderwerp begon met een roep aan de mensen om sterker te worden.
Krachtiger, de herenmoraal terug laten komen. Een samenleving waarin iedereen zijn unieke kracht kan toepassen. Om dit te concretiseren heb ik steen als uitgangspunt gekozen. De mensen moeten harder worden. Het unieke, het tere, het bijzondere moet niet verloren gaan door de kilheid van steen.
Uiteindelijk heb ik veel van het verhaal geschrapt. Je ziet hier een van mijn laatste werken.
^ De kijker in het werk betrekken. De belichting schijnt op het gezicht, dit is de enige lichtbron die het licht in het werk laat weerkaatsen. De kijker centraal laten staan.
v Bij een vorig experiment heb ik dit ook toegepast.
Periode 2
Stel je voor dat de gemeente waarin je woont het plan heeft om ineens je huis waarin je bent opgegroeid gaat slopen. Je besluit daarom een maquette te bouwen om zo de gemeente hun plan in te laten trekken. De maquette moest tot verbeelding spreken. Niet te letterlijk dus.
 |
Dat is nu nog zo. Het heeft mij als het ware wel gemaakt tot wie ik nu ben.
Een belangrijk gegeven dat ik op deze manier heb proberen te verbeelden.
De terugkerende doosjes staan voor de inkijk in mijn herinnering.
De warme muziek op zondag. Aan de hand van de mooie (Pink Floyd, Peter Gabriel, Vangelis) muziek, die heel intens op mij heeft gewerkt heb ik een beeld gemaakt met kleur en geur.
In het doosje dwaalde een mist en de geur van wierook kwam eruit.
Het gevecht met mezelf in de loop der jaren.
De kilte. Stilte.
Ik heb een verzwegen herinnering geopend.
Ik heb een verzwegen herinnering geopend.
Gesloten.
In het begin van de periode hebben we veel gewerkt aan de vorm van -vooral- oren en het hoofd.
Technische kennis die we moesten toepassen in de laatste opdracht.
Neem verschillend (afval)materiaal mee. Maak een basis van een hoofd en ga niet naar een einddoel werken.
Laat het hoofd ontstaan. Verderop in de periode toen het hoofd vorm begon te krijgen moesten we ook een naam en een persoonlijkheid eraan toevoegen.
'Jacob'. Een oude strandjutter.
Te oud om nog de zee op te gaan.
Hij leeft aan de zee en ruimt het strand op door
de spullen die hij vindt weer her te gebruiken,
mede om zo de geur van de zee niet te hoeven missen.
Hij is wijs. De blik in zijn ogen vertellen zijn verleden.
De woeste avonturen die hij op zee heeft meegemaakt
worden door hem vertelt als het stranddorp waarin hij
woont weer eens bij elkaar komt.
Een serieuze man.
'Een man die heeft geleefd'.
Hieronder zie je een overzicht van een aantal technische oefeningen.
Te oud om nog de zee op te gaan.
Hij leeft aan de zee en ruimt het strand op door
de spullen die hij vindt weer her te gebruiken,
mede om zo de geur van de zee niet te hoeven missen.
Hij is wijs. De blik in zijn ogen vertellen zijn verleden.
De woeste avonturen die hij op zee heeft meegemaakt
worden door hem vertelt als het stranddorp waarin hij
woont weer eens bij elkaar komt.
Een serieuze man.
'Een man die heeft geleefd'.
Hieronder zie je een overzicht van een aantal technische oefeningen.
